Ik ga slapen ik ben moe

Deze ontroerende vertelling over een jongen in rouw en een denkbeeldige gorilla toont de kracht aan van het praten over verlies. Op de dag van zijn moeders begrafenis roept een jongen de vriend op aan wie hij behoefte heeft: een gorilla. De gorilla is wijs en zachtaardig en hij beantwoordt alle moeilijke vragen die de jongen liever niet aan zijn vader stelt: waar is zijn moeder naartoe? Komt ze nog terug? Gaat iedereen dood? Door de vriendschap met de gorilla begint de jongen langzaam momenten van troost te ontdekken in het verzorgen van bloemen, in tikkertje spelen en in het in bomen klimmen. Maar bovenal weet de gorilla dat het helpt om gewoonweg over het verlies te praten, met name met degenen die je verdriet delen en zich misschien ook alleen voelen. De kalme, bedachtzame tekst van schrijver Jackie Azúa Kramer en de prachtige impressionistische beelden van Cindy Derby laten zien hoe deze zorgzame vriendschap ertoe leidt dat de jongen zich openstelt voor zijn vader en een manier vindt om door te gaan. Dit directe en diep ontroerende prentenboek, dat enkel in dialoogzinnen verteld wordt, zal de lezers inspireren tot het bespreken van verdriet, empathie en verwerking, zelfs tot na de hoopvolle eindscène.