Je weet nooit wanneer hij komt of hoe hij er uitziet. Dat is een saillant kenmerk van een van Nederlands merkwaardigste periodieken: De Poezenkrant, sinds 1974 uitgegeven door ‘directeur’ P. Schreuders. Is het wel een krant? Gaat het wel over poezen? De liefhebbers weten wel beter dan zulke vragen te stellen. Ze lezen het blad om de sfeer, de toon, de specieke graad van gekte. Hoe dan ook, met de eigenzinnigheid van een kat bleef De Poezenkrant, onregelmatig en wel, vier decennia lang een van de weinige constanten in het leven van een zich gestaag uitbreidende en verjongende lezersschare.